Börülce'den inciler-8

Bizim börülce, televizyon denen canavari kesfettiginden beri hep daha fazla bakmak ister.
Artik onu caydirmanin bir yolunu bulduk;)
Televizyon sas yapar, saskin yapar diyoruz..( belki cocuk psikologlari böyle denmesine karsidir ..bilemeyecegim.. Ama biz olayi ancak böyle kivirabildik üc bucuk yasinda bir cocugun anlayabilecegi sekilde)

Artik geliyor 30 dakika televizyon izledikten sonra mavis gözlerini kocaman kocaman acip...

"anne bak saskin olmus muyum.?" diyor..
Ben de bakiyorum gözlerinin icine dikkatli dikkatli..(saskinligin teshisi bizim evde göze bakilarak koyuluyor da...;)))

Diyorum biraz belirti var..
Hemen gidip kapatiyor;))))

Diyorum. " sen biraz yat dinlen.. Gecsin.." " bu noktada oldukca ciddi bir tavir takinmak gerekiyor tabi...
Yatiyor garibim.. ;))

Kötüyüz kötüü..;)))
Ama istemiyorum o kutunun karsina dikilsin saatlerce..ayrica TV nin cocuklari daha akilli yapmadigi bir gercek.. Yani sonucta isin icinde yalan yok..hatta tembellestiriyor cok TV izlemeleri..belirli programlari izlemesi belki faydali...ama non stop TV ...yok efendim öyle..

Aslinda onu oyalamak yine bana kaliyor o noktadan sonra..Yani dertsiz basima dert aciyorum;))
Bir oyun oynamam ya da biraz resim yapmasi icin tetiklemem gerekiyor..
O bir oyun oynamanin , bir oyunla kalmadigini tabi belirtmem gerek..
Aksamlari is dönüsü gercekten cok zor oluyor..Bazen o 30 dakika 40 dakika oluveriyor bu nedenle.. Sadece rahatliktan..ama sonra kötü hissediyorum kendimi..
Biraksam TV karsisinda bana kolay..Gik demeyecek..
Ama vicdanim el vermiyor iste..

Bazen diyorum.. Birak yorgunsun..cocuk sonucta seviyor..
Sonra diyorum " yok.. Senin keyfin icin cocuk saatlerce TV mi izlesin.."
Acaba kendime mi cok yükleniyorum yoksa bütün anneler benim gibimi bilmek isterdim..