Ben bu blogu niye actim, niye yazdim o bana kalsin... Burada yazdigim her yazinin arka planinda, kimsenin görmedigi, tek benim görüp okudugum, hatirladigim bir hikaye vardi... Her yazinin arka planinda, her konulmus fotografin ince ayrintisinda, yazilmamis bir yazi vardi...
Sizler öndeki yansimasini bir kazak, bir bere, bir sirke, bir balli yogurt diye gördünüz belki...ama ben kiminin arkasinda endise, kiminin arkasinda merak, kiminin arkasinda üzüntü, hayal kirikligi, kirginlik, korku, kiminin arkasinda sevinc, heyecan okumaktaydim..kendimce sifreledim dokularini, kokularini o günlerin.. Konserve edip sakladim kimi göz yaslarini, kimi sevinc cigliklarini...
Burasi bir yün yumak sandigiydi..cocuklugumdan beri severim, renkli yünlerle oynamayi..arada define sandigi, kitap sandigi, ekmek/ sirke sandigi oldu...her kiliga soktum hani...;)
Bir sürü renkli kostümün oldugu, bir sandik oldu benim icin mütamadiyen...:) Giydim kostümümü..bir gün bahcivan oldum...bir gün kendi sökügünü dikemeyen terzi bazen asci, bolca cöpcü.. ;))) , bir gün gida teknisyeni, ara sira cocuk, bolca anne , az biraz ben oldum...:) ne hayal ettiysem, onu oldum iste... :)
Kum tanesi diye basladim... Rüzgarlar ile savruldum... Arada baska minik kumlara degdim, bazi bazi taslara carptim, kimi güzel midyeler gördüm.. Bolca ici incili istiridye..;)
Arkadaslarim oldu yüzlerini görmedigim...seslerini duymadigim..
Bir Alanay oldu, bir cebimdeki rengim, bir evren, bir selen...
Bir de bebekli kedi geldi aramiza son zaman..
Bir sürü tanidik oldu da, onlarin yeri farkli iste...
Yazacaklarimi yazdim velhasil.. Siz ne okudunuz bilmem ama, ben cok yazdim aslinda ;)
Burada yollari ayiriyorum blogla, blogculukla...;) sayfayi acik birakiyorum...belki icinde, birinin isine yarayacak birseyler vardir... :)
.
Onlar erdi muradina, biz cikalim tahtina...
