Allahin bize bahşettikleri

Ben cok bilmis insanlari sevmiyorum...
Herseyin en iyisini bilen, en iyisini bulan , bunu her konusmada dile getiren insanlardan hoslanmiyorum..
Asiri antipatik geliyor bana..
Insanlarda bir alcak gönüllülük ariyorum..
 
Bu " ben en dogrusunu yaparim, en dogrusunu bilirim "hallerini asiri itici buluyorum..
Istemiyorum böyle bir insan ile 10 dakikadan fazla konusayim..
Icim bayiliyor..
 
"Aaa bunu nereden buldun aldin.."
Diyorum surada..
" Ne kadara aldin? "
Bu kadara aldim diyorum…
 
"Aaa ben onu daha ucuza suradan bulduydum..
Ama daha iyisini surada daha ucuza da buldum"..
Hani belki kaziklanmis olmaya da kiziyorum icimden..ama her konuda, her defasinda bu insanlarin herseyi bilip, görmesi, karsilastirmasi beni deli ediyor..nereden buluyorlar bu kadar vakti..??
Evet kardesim..
Ben cok arastirmadan aldim..
O anda beni mutlu etti..
Hosuma gitti aldim.. Ben herseyi 10 kere de karsilastiramiyorum..o kadar vaktim yok..
Hatta disariya cikip bakinacak vaktim bile kisitli cocuk- ev- is ücgeni  arasi..
Cikabildigimde de hosuma giden birsey oldugunda bakiyorum..fiyati bana uyuyorsa aliyorum..
Magaza magaza gezecek orada, burada,  surada 10 kere daha bakacak  ne sabrim,  ne vaktim var..
Alis veris bana cok yük gibi geliyor.. Bir pantalon uyarsa onun farkli bir rengini de alip cikiyorum bir magazadan..
Cünkü baska bir magazaya girip baska bir kalibi denemek , uymadigini görmek, sonra baska bir magazada bir kere daha baska bir pantalonu denemek yük geliyor bana.. Zevk de vermiyor acikcasi..
Bu nedenle dolabimda ayni model tsörtün veya ayni model gömlegin  farkli bir rengi olabiliyor..
Böyle kolayima geliyor...

Ben normal bir kadin degilim ayrica ..yok 20 cift ayakkabim, 10 cesit cantam..
Eskiyince yeni ayakkabi aliyorum..eskimedigi müddetce giyiyorum ayakkabilarimi..
Yaz,  kis,  ilkbahar (sonbahar)  en fazla 3 ayakkabim var..
Ha bir de belki bir tane topuklu ayakkabim fiii tarihindeki bir dügünde bir kere giydigim , fiii tarihindeki baska bir dügünü kutusunda uslu uslu bekleyen..
 
Her kiyafetle uyabilecek renkte aliyorum ayakkabilarimi..
Yani mor , sari,  pembe ayakkabilarim yok..
Cogu siyah..belki yazlik ayakkabim krem..
 
Topuklu ayakkabi ile rahat edemiyorum oldum bittim. Edemeyecegim de…
Sanki civi üstünde yürüyormusum gibi geliyor..hem ne gerek var hayati zorlastirmaya..
Hani düpdüz giy gec..degil mi ? Bana kolay geliyor..
 
Normal bir kadin degilim ben..
Ama durumumdan hic de sikayetci degilim..
 
Kil oldugum baskalarinin herseyin dogrusunu bildiklerini iddia etmeleri sadece..
Benim ayagimin dogru buldugu düz ayakkabi kardesim..
Sen giy hanim hanimcik topuklularini..
Senin dogrun benim dogrum olacak degil ya..
Ben sana diyor muyum, niye giyiyorsun o civi gibi seyleri..
Demiyorum..sana yakisiyor giy gez ..ben de minik bir tavuga platform  topuk ayakkabi giydirilmis gibi duruyor.. :)
Uymuyor ..yakistirmiyorum kendime…ben böyleyim..
Sacim gözüm boyasiz.
Herkesin dogrusu kendine..
 
Hepimizin dogrusu ayni olsaydi bu dünya tek renkli olurdu hem..
 
Hepimiz ayni renk kirmizi topuklu ayakkabi ile cikar tiki tikir dolanirdik ortalarda..
Saclarimiz hepimizin ayni renge boyanmis olurdu…tabi hepsi ayni boy..
 
 
Yani diyecegim tek dogru yok..secenekler var..
Zevkler var.. Tarzlar var.. Yakisan var, yakismayan var..
 
Allahin bize de bahsettigi bir göz ve akil var..
Bu ikisini kullanarak kendi dogrularimizi bulabiliriz herhalde..